شعر اما بازم نیومدی از مریم حیدرزاده

اما بازم نیومدی 

عاشق و مجنونت شدم 

نخونده مهمونت شدم  

کلی پریشونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

قهوه ی فنجونت شدم 

شمع تو شمعدونت شدم 

خاک تو گلدونت شدم  

اما بازم نیومدی . .  . 

برف زمستونت شدم 

رسوا و حیرونت شدم 

چک چک ناودونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

آفتاب و بارونت شدم 

اشکای غلتونت شدم 

عطر گلابدونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

ماه تو ایوونت شدم 

خراب و ویرونت شدم 

گل گلستونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

سه ماه تابستونت شدم 

الوند و کارونت شدم 

دشت های ایرونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

دنا و هامونت شدم 

نزدیک تر از جونت شدم 

رگت شدم ٬ خونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

خادم و دربونت شدم 

اسیر زندونت شدم 

گلاب کاشونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

یه جوری مدیونت شدم 

سنگ خیابونت شدم 

راهی میدونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

تو سختی ٬ آسونت شدم 

تو دردا درمونت شدم 

ناجی پنهونت شدم 

اما بازم نیومدی . . .  

لباس و سامونت شدم 

سارق ایمونت شدم 

چشمای گریونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

لبای خندونت شدم  

گشنه شدی نونت شدم 

آب فراوونت شدم 

امـا بازم نیومدی . . . 

همیشه ممنونت شدم 

من نی چوپونت شدم 

آب تو بیابونت شدم 

اما بازم نیومـدی . . . 

شعرای ارزونت شدم 

عمری غزل خونت شدم 

تسلیم قانونت شدم 

اما بازم نیومدی . . . 

کشته ی مژگونت شدم 

هلاک چشمونت شدم 

رفتم و قربونت شدم 

اما بازم نیومدی . . .  

مریم حیدرزاده 

شعر غصه نخور مسافر از مریم حیدرزاده

غصه نخور مسافر 

غصه نخور مسافر اینجا ما هم غریبیم 

از دیدن نور ماه یه عمره بی نصیبیم 

فرقی نداره بی تو بهارمون با پاییز 

نمی بینی که شعرام همه شدن غم انگیز ؟ 

غصه نخور مسافر اونجا هوا که بد نیست 

اینجا ولی آسمون اشک ریختنم بلد نیست 

غصه نخور مسافر فدای قلب تنگت 

فدای برق ناز اون چشای قشنگت 

غصه نخور مسافر تلخه هوای دوری 

من که خودم می دونم که تو چقد صبوری 

غصه نخور مسافر بازم میای به زودی 

ما رو بگو چه کردیم از وقتی تو نبودی  

غصه نخور مسافر غصه اثر نداره 

از دل تو می دونم هیچکی خبر نداره 

غصه نخور مسافر رفتیم تو ماه اسفند 

اردیبهشت که بیاد تو برمیگردی ٬ لبخند 

غصه نخور مسافر تولد دوباره 

غصه نخور مسافر غصه نخور ستاره 

غصه نخور مسافر غصه کار گلا نیس 

سفر یه امتخانه به جون تو بلا نیس 

غصه نخور مسافر تو خود آسمونی 

در آرزوی روزی که بیای و بمونی  

مریم حیدرزاده 

شعر هشدار سبز از مریم حیدرزاده

هشدار سبز 

کاش بیایم برای بی پناها سایبون باشیم 

با دلای شکسته کمی مهربون باشیم 

کاش بیایم به باغبونا کمی حرمت بذاریم 

احترام دلای شکسته رو نگه داریم 

کاش به مهربون ترا دینمونو ادا کنیم 

سهم خوشبختیمونو وقف بزرگترا کنیم 

کاش یه کاری بکنیم که خستگی ها در بشه 

مرهمی بشیم که زخم آدما بهتر بشه 

کاش که شاخه ی درخت زندگی رو نشکنیم 

هفته ای یه بار به باغبونامون سر بزنیم 

کاش که پاک کنیم تموم اشکایی که جاریه 

خوب نگه داریم چیزی که واسه یادگاریه 

کاش دس پرنده های بی پناهو بگیریم 

توی آسمون بریم دامن ماهو بگیریم 

کاش با مهربونیمون غصه ها رو کم بکنیم  

رشته های عشق رو تا همیشه محکم بکنیم 

کاش بشینیم پای صحبت اونا که بی کسن 

اگه درد دل کنن به آرزوشون می رسن  

کاش تو عصری که همش سنگیه و آهنیه 

بگیم از چیزایی که خوبه ولی رفتنیه 

کاش هنوز دیر نشده قدر همو خوب بدونیم 

نکنه دیر بشه تا ابد پشیمون بمونیم 

کاش که این یه جمله هیچ موقع ز یادمون نره 

آدمی چه بد باشه چه خوب باشه مسافره    

مریم حیدرزاده 

شعر حسرت تو رو داشتن از مریم حیدرزاده

حسرت تو رو داشتن 

مثل اون وقتا هنوز دلم برات لک می زنه 

حسرت داشتن تو ٬ پیر شده ٬ عینک میزنه 

صورتم سرخ شده بود ٬ اما حالا کبود شده 

جدایی یه عمره داره توی اون چک می زنه 

اونی که من نمیخواستمش ولی منو میخواست 

منو میبینه یه وقت دوباره چشمک میزنه 

یادته مشروط دوست داشتن تو شدم یه عمر ؟ 

هنوزم کامپیوتر داره برام تک میزنه 

حالا که گذشت و رفتی و منم تموم شدم . . . 

مثل تو کی آدمو جای عروسک میزنه ؟ 

دیشب از خواب پریدم خوب شد ٬ آخه دیدم یکی 

داره به ماشین تو ٬ هی گل میخک میزنه 

تو که تنها نبودی ٬ یکی پیشت نشسته بود  

بگذریم ٬ این دل من همیشه با شک میزنه 

اونی که بهم میگفت دوست دارم ٬ دوسم نداشت 

دیده بودم واسه ی دختره سوتک میزنه 

باورت میشه هنوز عاشقتم ٬ اون روز خوب 

دل هنوز واست (( تولدت مبارک )) میزنه 

تو زیاد دوسم نداشتی ٬ خوب مقصر نبودی 

کی میاد امضا زیر قول یه کودک میزنه ؟ 

نه که بچه ها بدن ٬ پاک و زلاله قلبشون  

ولی نبض عقلشون ٬ یه قدری کوچک میزنه 

فکر نکن فقط توی ٬ رسمه یه وقتا حوصله 

میره آسمون ٬ خودش رو جای لک لک میزنه 

دختر همسایمون ٬ نمیدونه دوس نداری 

داره دور قاب عکست گل و پولک میزنه 

نه که فکر کنی به تو نظر داره ٬ میکشمش 

مثلا داره رو زخمام گل پیچک میزنه 

کارش این نیس ٬ طفلکی شب تا سپیده میشینه 

گل و بوته و شکوفه روی قلک میزنه 

راستی من چرا تو نامم اینا رو به تو میگم 

نمیگم گوشای رویام دیگه سمعک میزنه 

جز واسه نوار تو که توش صدای نازته  

به نفس هام عطر سیب قندک میزنه 

نامه مو جواب نده ٬ دوسم نداشته باش ٬ ولی 

نذا اصلا نزنه قلبی که اندک میزنه 

پیش هیچ کسی نرو ٬ حلقه دست کسی نکن 

چون گناهه ٬ من هنوز دلم برات لک میزنه  

مریم حیدرزاده 

 

شعر خیلی سخته از مریم حیدرزاده

خیلی سخته 

خیلی سخته چیزی رو که تا دیشب بود یادگاری 

 صبح بلند شی و ببینی که دیگه دوسش نداری 

خیلی سخته که نباشه هیچ جایی برای آشتی 

بی وفا شه اون کسی که جونتو واسش گذاشتی 

خیلی سخته تو زمستون غم بشینه روی برفا 

 می سوزونه گاهی قلب و زهر تلخ بعضی حرفا 

خیلی سخته اون کسی که اومد و کردت دیوونه 

 هوساش وقتی تموم شد بگه پیشت نمی مونه 

خیلی سخته اگر عمر جادوی شعرت تموم شه 

نکنه چیزی که ریختی پای عشق اون حروم شه 

خیلی سخته که دل تو نکنه قصد تلافی 

 تا که بین دو پرستو نباشه هیچ اختلافی 

خیلی سخته اونکه دیروز تو واسش یه رویا بودی 

از یادش رفته که واسش تو تموم دنیا بودی 

خیلی سخته بری یک شب واسه چیدن ستاره 

ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره

مریم حیدرزاده 

 

شعر لالایی از مریم حیدرزاده

لالاییلالا لالا گل ریحون 

دوتا فال و دوتا فنجون 

توی فنجون تو لیلی 

تو خط فال من مجنون 

لالا لالا گل خشخاش 

چه نازی داره تو چشماش 

پر از نقاشیه خوابت 

تو تنها فکر اونا باش 

لالا لالا گل پونه 

گل خوش رنگ بابونه 

دیگه هیچکس تو این دنیا 

سر قولش نمیمونه 

لالا لالا شبه دیره 

بببین ماهو داره میره 

هزارتا قصه هم گفتم 

چرا خوابت نمیگیره؟؟
 

لالا لالا گل لاله 

نبینم رویاهات کاله 

فرشته مثل تو پاکه 

فقط فرقش دوتا باله 

لالا لالا گل رعنا 

میخواد بارون بیاد اینجا 

کی گفته تو ازم دوری ؟؟ 

ببین نزدیکتم حالا 

لالا لالا گل پسته 

نشی از این روزا خسته
 

چقد خوابی که میشینه 

تو چشمای تو خوشبخته 

لالا لالا گل مریم 

نشینه تو چشات شبنم 

یه عمره من فقط هرشب 

واسه تو آرزو کردم 

لالا لالا گل پونه 

کلاغ آخر رسید خونه 

یکی پیدا میشه یه شب 

سر هر قولی میمونه 

لالا لالا گل زردم 

چراغارم خاموش کردم 

بخواب که مثل پروانه 

خودم دور تو میگردم  

مریم حیدرزاده