شعر چشمهایت از حمیدرضا هندی

چشمهایت

چشم‌هایت

ابتدای نفرین است،

انتهایش تیر غیبی است زهرآلود..

گرفتارش که می‌شوم،

مرگ

شاه بیتِ شعرهای مردی می‌شود که

شوکران نگاه تو را

جرعه جرعه..، بیت به بیت..

سر کشیده است..

چشم‌هایت،

آخر مکافات است

خیره‌ام که می‌شوی،

کار شعر از مَطلع به جنون می‌کشد..

                           حمیدرضا هندی