شعر رگ خواب از رضا نیکوکار

رگ خواب 

شادی اگرچه با همه محرم نمی شود 

حسی که باشکوه تر از غم نمی شود 

دوری و دوستی دو مسیر مخالف است 

ایمان به تو بدون تو محکم نمی شود 

مجموعه ی وجود من و چشم های تو 

چیزی به غیر زلزله ی بم نمی شود 

ویرانگی اگرچه شده سهم من ولی 

از کوه هرچه هم بکنی کم نمی شود 

چشم امید بسته به ابروی توست که
 

 دیگر برای رفتن من خم نمی شود 

این شاخه ها که دور و برم را گرفته اند
 

 هرگز برام شاخه ی مریم نمی شود 

بیدار می شوم ، نه... رگ خواب من هنوز 

دست فرشته ای ست که آدم نمی شود!