شعر آسمون از مسعود فردمنش

آسمون

اخماتو وا کن آسمون

از او بالا با روی خوش

پائین رو نگاه کن آسمون

خودم یه دنیا غم دارم

نذار بیاد پائین غمات

غمهات رو هوا کن آسمون

ای آسمون از اون بالا

ببین کجاست که غصه نیست

ببین کدوم آدمه که

روزگارش خسته نیست

ببین کدوم راهیه که

میون راهش بسته نیست

ببین که تو چه خونه‌ایی

آدم دلشکسته نیست

آدم دلشکسته نیست

اخماتو وا کن آسمون

از او بالا با روی خوش

پائین رو نگاه کن آسمون

تو آسمون چه بغضی

نشسته گوش تا گوش

چه بغضو عاشقونه

گرفته سر در آغوش

اخماتو وا کن آسمون

از او بالا با روی خوش

پائین رو نگاه کن آسمون

خودم یه دنیا غم دارم

نذار بیاد پائین غمات

غمهات رو هوا کن آسمون

پائین رو نگاه کن آسمون

از بازیهای زندگی

غبار غم به روم نشست

هر وقت دیدم امیدی نیست

دلم گرفت

قلبم شکست

               مسعود فردمنش