شعر نکته اینجاست از مسعود فردمنش

نکته اینجاست

پرسید که کار تو کدام است ؟

گفتم که جواب ناتمام است 

اشعار نوشتنم غریزی ست 

تصنیف نوشتنم مریضی ست

دانی چه نشسته پشت پرده 

بازار مرا مریض کرده 

بازار حکیم و ما مریضیم 

از دست حکیم کجا گریزیم ?

از نسخه ئ بد شفا ندیدیم 

هر چند دوا گران خریدیم

پرسید که نکته در کدام است ؟

گفتم : گفتم که جواب ناتمام است

نکته اینجاست 

که رقاصه چه پاها ی قشنگی دارد!

همگی در پی رقاصه ئ شهر می گردند

به ، چه بازار گرانی دارد!

محکش بالاتر

غزلش گویا تر

و چه شوق و طربی می آرد

نکته اینجاست 

که رقاصه چه پاها ی قشنگی دارد!

نکته اینجاست 

که گویا کمر نازک و نرمی دارد

اهل آبادی ماست 

عجبا

حیرتا

در سرش ذوق فرنگی دارد

نکته اینجاست 

که رقاصه چه پاها ی قشنگی دارد!

ما که در سوگ فلان عشق غزل سر دادیم 

خبرش را توی پس کوچه ئ شهر

نیمه ها ی دل شب 

از دو تا عابر مست بشنیدیم 

که ز ته مانده ئ تصنیف چنان خوش بودند

که نه گویا برگ زردی ز درخت افتاده 

و نه گویا دل ما در غم دوری از خاک وطن 

عاشقانه غزلی سر داده 

نکته اینجاست 

که رقاصه چه پاها ی قشنگی دارد!

و چه این جمله به فکر همگی افتاده 

بچه ها را چه کنیم ?

بچه ها می خواهند

بچه ها می رقصند

بچه ها می خوانند

این طریقی ست که در خاطرشان می ماند

*******

ا ی فلانی 

دو سه خطی بنویس 

ساده تر

رنگی تر

در پی قافیه و واژه نباش 

سوژه ئ امروزی 

بگذر از دلسوزی

لله هایی همه دلسوزتر از مادرشان 

بی خیال از غم فردایی و از عاقبت و آخرشان

من هنوز معتقدم 

من هنوز معتقدم 

می توان عشق به آنها آموخت 

می شود در به در واژه ئ بازاری نبود

می توان تقدیم کرد

و پشیزی به پشیزی نفروخت

 می توان عشق به آنها آموخت

                          مسعود فردمنش