شعر شکوه ناتمام از رهی معیری

شکوه نا تمام

نسیم عشق ز کوی هوس نمیاید 

                            چرا که بوی گل از خار و خس نمیاید

ز نارسایی فریاد آتشین فریاد 

                            که سوخت سینه و فریادرس نمیاید

به رهگذارطلب آبروی خویشتن مریز 

                            که همچو اشک روان باز پس نمیاید

ز آِشنایی مردم رمیده ام رهی

                            که بوی مردمی از هیچ کس نمیاید

                                                                 رهی معیری