شعر عارف قزوینی به نام بمردم این همه بیداد شد زمرکز داد

بمردم این همه بیداد شد زمرکز داد

زدیم تیشه بریشه هر آنچه بادا باد

از ین اساس غلط این بنای پایه بر آب     

نتیجه نیست به تعمیر این خراب آباد

همیشه مالک این ملک ملت است که داد         

سند بدست فریدون قباله دست قباد

مگوی کشور جم جم چکاره بود چه کرد

مگوی ملک کیان کی گرفت کی بکه داد

به زور بازوی ملت بود کز ضحاک         

گرفت داد  دل خلق کاوه حداد

شکسته بود گر امروز بود از صد جای     

چو بیستون سر خسرو زتیشه فرهاد

پس از مصیبت قاجار وعید ما عید است         

یقین بدان بود امروز بهترین اعیاد

خوشم که دست طبیعت گذاشت دردربار

چراغ سلطنت شاه  بر در یچه باد

بیک نگاه اروپا بباخت خود  را شاه

در این قمار کلان تاج وتخت از کف داد

تو نیز فاتحه سلطنت بخوان عارف   

خدا باهمه بد فطرتی بیا مرزد

خرابه کشور مارا هر  آنکه  باعث شد    

کزین  سپس شود آباد خانه اش آباد

باد سردار سپه زنده در ایران  عارف   

کشور رو به فنا را به بقا  خواهد  برد