شعر گلایه از خداوند از ماردین امینی

شبی در کنج میخانه,گرفتم تیغ در دستم..

بگفتم:

خالقا,یارب  تو فکر کردی که من مستم؟

کجائی تو؟ چه هستی تو؟ چه میخواهی تو از قلبم؟

تو از مستی چه میدانی؟ تو از عمرم چه میجوئی؟

تو فرعون را خدا کردی..

تو شیرین را ز فرهادش جدا کردی..

سپردى تیغ بر ظالم,به مظلومان جفا کردی..

به آن شیطان خونخوارت,تو ظلم را عطا کردی..

مرا از عشق دیرینم,سوا کردى..

سپس گویی: نشو کافر..؟

تو فکر کردی که من مستم....؟؟

خدایا گر عزیزت را کسی دیگر به مستی در بغل گیرد

تو آیا همچنان از صبر ایوبت در آن قرآن جاویدت سخن آری؟

تو بی پرده کفر خواهی گفت.. نخواهی گفت؟؟

خداوندا غرورم را هوس داران شکستندو  جوانی ام گرفتند

و هنوزم پای میکوبندو می رقصند..

عجب دنیای بی رحمی عطا کردی

خدا بی پرده میگویم.. خطا کردى

خطایت را نمیبخشم....

 تودستم را رها کردى..........