اشعار ابن یمین فریومدی

ای بر من از جَمــــــال تو هر دَم قیـامتـی..........خود صورتی بـود به چُنین لُطـف و قـامتی

زُلفت پی کدام نبی گشت معجـــــزی ؟!..........رویت پی کـدام ولـــــی شـد کـرامتـی ؟!

ای سرو با شمایل شیر بن و سرو خوش..........پیشت به پـای مــانـده ­ام انــدر غـرامتـی

تا بُـوی زُلفِ غـالیه رنگت صبــــــــا شنید..........آوردش از مجــــــــالـست گـل شئـامتــی

تا کی به سوی عشق تو از دشمن و زِ دوست..........اینـم نصیحتـی کنـد ، آنم مـلامتــی

مــاییــــم در وفـــا و رضـــــای تو تـا اَبــــد..........هر چند نیست عهـــــد تـو را استقـامتـی

« ابن ­معین » زِ راه حقیقت درآ که نیست..........در عشـق بر طـــریق مَجــاز استـدامتـی