شعر برای آنکه بیایی از اشعار اسماعیل شاهرودی

برای آنکه بیایی

قدوم تو متواری ست،

و پرتگاه به هر سوی!

برای آنکه بیایی ، صدها هزار پل

به پرتگاه هرآنسوی

نهاده ام که تو راهی شوی بدین سوی قرن.

برای آنکه بیایی ، صدها هزار راه ،

طلب نمای تو ، - در دست

نهاده ام که بر آیی ز قلۀ این عصر ،

برای آنکه بیایی ، ولیک

قدوم تو متواری ست ،

و صبح و ظهر گذشت ست!

کجاست کاروان قدومت ؟ که عصر ، سر زده سرد.

برای خاطر این سرد ، آفتاب بیار!

که عصر ، گرم شود ،

و تا کجای این سوی قرن

به زیر ِ تافتنت

کلام ِ نرم شود!