شعر وسوسه از اشعار اسماعیل شاهرودی

گرد آیینه‌ام که می‌سترد؟

ناگهانم که می‌جهد بر دوش؟

نرم‌نرمک به در که می‌کوبد؟

پیه‌سوزم که می‌کند خاموش؟

سوی خلوتگهم که می‌آید؟

وندرین سردنا، که می‌پاید؟

که به دریا کنار خاطره‌ام

شادمان از غریو توفان است؟

به امید شکیب پا بر جام

که ز آینده‌اش گریزان است؟

ز آتش شکوه‌ام که می‌سوزد؟

به نگاهم که چشم می‌دوزد؟

می‌شود رفتن که دیر امشب؟

به رخم می‌کشد که آوایش؟

یادبود که یادبود من است؟

حرف می‌گویدم که ایمایش؟