اشعار وصال شیرازی

در کوفه کاروان عزا چون گذار کرد 

دوران، ستیزه‏هاى نهان آشکار کرد 

شد کربلا ز درد اسیرى ز یادشان‏ 

و اندوهشان زمانه یکى بر هزار کرد 

در پرده سر حق چو ندیدند کوفیان‏ 

بى پرده جلوه حجت پروردگار کرد 

بردند خوارشان به بر زاده ی زیاد 

ناکس چو دید خوارىِ شان، افتخار کرد: 

"کاى آل بوتراب چو بر حق نبوده‏ اید 

رسوا نمودتان حق و، بى‏اعتبار کرد!" 

طاقت ز دست زینب بیدل عنان ربود 

گفت: "اى لعین! عزیز خدا را که خوار کرد؟ 

شکر خدا که دولت پاینده زانِ ماست‏ 

ناحق کسى که تکیه به ناپایدار کرد 

خواریم پیش خلق و به نزد خدا عزیز 

ما را خدا ز روز ازل کامکار کرد 

فردا که بهر ما و تو محشر به پا شود 

بینى که کردگار، که را شرمسار کرد" 

در خشم رفت و خواست که زارش به خون کشد 

ترسید از آن که بار مکافات، چون کشد