شعر بی آنکه بوی تو را بشنوم از شمس لنگرودی

بی آن که بوی تو را بشنوم 

بی آن که بوی تو را بشنوم

ریشه های سیاهم 

                   در تاریکی بیدار می شوند 

فریاد می زنند: بهار، بهار- 

                        شاخه های درختم من 

به آمدنت معتادم. 

شمس لنگرودی