اشعار خسرو گلسرخی-شعر ای پریشانی

ای پریشانی

مردی که آمد از فَلق ِ سرخ
در این دم آرام خواب رفته ،
         پریشان شد
   ویران .
و باد پراکند
بوی تنش را
           میان خزر ،
ای سبز گونه ردای شمالی ام
              جنگل !
اینک کدام باد
بوی تنش را
می آرد از میانه ی انبوه گیسوان پریشانت
که شهر به گونه ی ما
     در خون سرخ نشسته است .... ؟
آه ای دو چشم فروزان !
در رود مهربان کلامت
جاری ست هزاران هزار پرنده ،
بی تو کبوتریَم بی پر ِ پرواز ...